Blogging – what is it all about, or my thoughts inspired by SeeBloggers meeting in Gdynia

Podkład muzyczny (Background music): Pearl Jam – „Amongst the Waves”

Wciąż usiłuję się jakoś ogarnąć po weekendzie, który był naprawdę świetny, i to pod paroma względami: uczestniczyłam w SeeBloggers, byłam nad morzem, mieszkałam w Zatoce Sztuki. Trzy razy TAK. Jednak, choć nastrój panował doskonały oraz było lekko i zabawowo, SeeBloggers to wbrew pozorom – i tu uwaga! – spotkanie naprawdę bardzo merytoryczne: wykłady, warsztaty, panele i wymiana doświadczeń w stale fluktuujących podgrupach. Potężna porcja wiedzy w bardzo lekkim sosie.

Moim zdaniem nie sam opis imprezy punkt po punkcie jest kluczowy, ale to, jakie wywołała refleksje, bo tych kilka mi się uzbierało. Oprócz spraw czysto technicznych (np. co zmienić, by skuteczniej docierać do czytelników, jak konstruować tekst czy jak blogować zgodnie z prawem), moją największą uwagę przyciągnęły tematy związane z blogowaniem eksperckim i jego siłą oddziaływania na rynek (a ta jest ogromna, o czym niektóre marki zapominają). I na tym właśnie, a raczej na moich przemyśleniach tym zainspirowanych, chciałabym się skupić w tej części postu.

FORelements za mniej więcej miesiąc skończy trzy lata. TRZY lata! Przekroczyłam więc tę mityczną barierę roku między niezobowiązującym blogowaniem dla zabicia czasu a blogowaniem opartym na pasji i wiedzy. Cały czas ciężko pracuję na to właśnie, by moi czytelnicy dostawali ode mnie rzetelne informacje; by wiedzieli, że znajdą tu odpowiedzi, inspiracje, porady. A takich jak ja jest więcej.

Dlatego doprowadza mnie do szału, gdy ktoś traktuje blogerów z pobłażaniem lub wypisuje / wypowiada komentarze typu „takim to dobrze, świetnie się urządzili” albo „niech usiądzie na kasie, dopiero pozna prawdziwe życie”, i inne temu podobne mądrości bazujące na wyobrażeniach o pławieniu się w darmowych luksusach. Dla takich osób mam jedną odpowiedź: zapraszam do blogowania.

Tymczasem, spotkania takie jak SeeBloggers (oraz Meetblogin i Bloggers Zone) to – moim zdaniem – dowód na to, że blogerów-ekspertów jest naprawdę sporo. To specjaliści (często zajmujący się daną dziedziną zawodowo) między innymi właśnie od designu i wnętrz, od żywienia, odchudzania, sportu, techniki i technologii, mediów społecznościowych, marketingu, DIY, wychowywania dzieci… Oczywiście, że jest też duża liczba stron bez żadnej wartości merytorycznej, ale takie łatwo rozpoznać i serfować dalej w poszukiwaniu potrzebnych treści.

Statystyki – co podkreślano w Gdyni – wbrew pozorom NIE są najważniejsze. Najważniejsi są czytelnicy; to, czy wracają na stronę i poświęcają swój czas jej autorowi. Stąd, siłą blogera są jego WIARYGODNOŚĆ i ZAUFANIE odbiorców, ponieważ to on, i nikt inny, firmuje swoim nazwiskiem wszystko, co pojawi się na jego stronie. Jak niedawno wspominałam, „po owocach ich poznacie”. Przykład? Pamiętacie projekt BlogGirls i „Choinkową Książkę Marzeń, Prezentów i Wrażeń„?

A internet nie zapomina (jak podkreślał Artur Jabłoński). Zgadzam się, internet nie zapomina udawania i nieuczciwości. I jak to zostało powiedziane na jednym z wykładów (Moniki Czaplickiej): droga w górę jest mozolna i długa, jak po kamienistym zboczu, spadek zaś jest szybki jak winda, sru! i jest się na samym dole.

Tak, wykłady podczas zjazdu w Gdyni zdecydowanie zachęciły mnie do takiego podsumowania i, przede wszystkim, do przekazania tego głośno i wyraźnie tym, którzy jeszcze nie zdają sobie z tego sprawy: bloger może być ekspertem. SeeBloggers, bardzo dziękuję i za to, i za solidną lekcję marketingu!

Ale dość już, luzujemy krawaty!

Teraz, panie i panowie, skoro post ten jest w duchu „pół żartem, pół serio”, czas na coś znacznie lżejszego, na czystą, konsumencką przyjemność, czyli konkurs jednego ze sponsorów SeeBloggers. Zadaniem postawionym przez markę Lidl było przyrządzenie kanapki i zrobienie jej ładnego zdjęcia. Niektórzy uczestnicy nie kryli zaskoczenia, że fotografowanie żywności jest dość trudne (pomocą służył profesjonalny fotograf, Rafał Meszka). Poniżej – sandwich (przygotowany wspólnie z Ulą z Interiors Design oraz Kasią z klikinterior) widziany obiektywem FORelements.

Te oto bąbelki od kolejnego dobroczyńcy, na razie niewinne, były zapowiedzią czekającej nas gorączki sobotniej nocy…

…w gdyńskim klubie Coco 😉

No i taka sytuacja. Ja z Martą z Lost in Time (Marta w czerni, ja w amarantach).

SeeBloggers odbywało się w Gdyni (a dokładnie – w Pomorskim Parku Naukowo-Technologicznym), ale dachu nad głową moją, Marty, Uli i Kasi użyczyła nam wspaniała, jak zawsze zresztą, sopocka Zatoka Sztuki. Mieszkałyśmy nawet w tym samym pokoju, który zajmowałyśmy podczas ubiegłorocznych targów About Design w Gdańsku. Ja po prostu kocham to miejsce. Szczerze i z głębi serca.

A na plaży – morsy łapią kondycję…

…podczas gdy ja łapię wifi 🙂

I tak, płynąc na falach morskich, internetowych oraz mózgowych doszłam do wniosku, który już wcześniej wyśpiewała Maryla: trzeba mi wielkiej wody. A teraz łatwiej mi będzie na nią wypłynąć z gdyńskiego portu.

Ukłony (nadmorsko-blogerskie), Dagmara

—

Best regards (like sea & bloggers), Dagmara

Zdjęcia / Pics: FORelements