Somebody got crumpled here, or a story about ceramics in the land of paper

Podkład muzyczny (Background music): Cocteau Twins – “Squeeze – Wax”

Koń jaki jest, każdy widzi – pisał Benedykt Chmielowski ponad 250 lat temu i wciąż jest to aktualne. Ceramika jaka ma być, każdy wie – uważano dawno, uważa się i teraz, choć akurat to stwierdzenie nieco na aktualności straciło. Ceramika, porcelana czy szkło bowiem pozazdrościły delikatniejszym materiałom ich nieprzewidywalności. Nikt przecież nie jest w stanie określić, jaki będzie końcowy kształt pogniecionej kartki albo plastikowego kubeczka. A porcelana dumna i twarda trwa latami, trwa i trwa… ale też chce się czasem trochę powygłupiać.

Urokowi pogniecionej ceramiki ulegam i ja, wykorzystując płytki Folded (Raw-Edges for Mutina) w jednym z zaprojektowanych przeze mnie mieszkań.

—

A horse is a horse is a horse, of course. Ceramics is ceramics and everybody knows what it is supposed to be, there’s no other way. However, the statement doesn’t seem to be profoundly relevant anymore for now ceramics, porcelain or glass want to be unpredictable too. Nobody is able to foresee precisely the shape of a crumpled piece of paper or of a plastic cup squeezed in a hand. Meanwhile, porcelain, so proud and tough, lasts for years, years and years… however, it also has a sense of humor.

I haven’t been able to resist the charm of crumpled porcelain too. I used Folded tiles (Raw-Edges for Mutina) in one of the apartments I had designed.

fot.: FORelements

 

Kultowym projektem są kubki i szklanki Roba Brandta. Holender wpadł na pomysł „papierowej” ceramiki już w roku 1975. Projekt ten jest popularny i kopiowany do dziś.

—

Crumpled cups and glasses by Rob Brandt have become design icons over the years. The Dutchman had the idea of “paper” ceramic pieces already in 1975. His project is popular and copied until today.

aplusrstore.com

 

Pragnieniom „gniecenia” uległa nawet jedna z najstarszych bawarskich manufaktur, Nymphenburg. Pół dekady temu wypuściła w świat 28-częściowy zestaw Lightscape projektu pracującej we Francji Argentynki, Ruth Gurvich, która zresztą do takich kształtów ma wyraźną słabość.

—

Even Nymphenburg, one of the oldest Bavarian manufactures, has craved for crumpling. Few years ago it launched a 28-pieces Lightscape table set designed by Ruth Gurvich. The Argentinian, who works in France, seems to like shapes like this.

Zestaw Lightscape (proj. Ruth Gurvich) / nymphenburg.com

 

Nowozelandczyk Phil Cuttance dodał „pogiętej” porcelanie rumieńców, wprowadzając w swojej serii Faceture bardzo indywidualny rys oraz delikatne kolory.

—

Phil Cuttance, a designer from New Zealand, spiced the crumpled porcelain up by adding very characteristic cuts and gentle colors to his Faceture collection.

philcuttance.com

 

Japończyk Makoto Komatsu (podobnie jak Rob Brandt) powiedział porcelanowej gładkości stanowcze NIE po raz pierwszy niecałe 40 lat temu. Nie pominął nawet zegarów.

—

Makoto Komatsu, a Japanese designer opposed – just like Rob Brandt – the soft and plain porcelain some 40 years ago. Even wall clocks got involved.

bloomize.com

 

Jeśli design, to Skandynawia. Co tutaj mamy? Kosz Bin Bin duńskiej marki Essey (z bardzo twardego plastiku).

—

When you say „design”, you probably mean „Scandinavia”. What we can see here? The Bin Bin (hard plastic) trash container by the Danish brand Essey.

mocoloco.com

 

Z dużym rozmachem podchodzi do tematu Norweżka Christina Peel, która na zamówienie tworzy obrazy Folded Porcelain. To panele zbudowane z maleńkich kawałków porcelany, wyglądających jak zatknięte za sznurek karteczki.

—

Christina Peel, a Norwegian, has no boundaries in the idea of challenging material characteristics . She designs commissioned Folded Porcelain pictures, namely a collection of wall panels made from small porcelain pieces looking like Post-its stuck behind laces.

christinapeel.com

 

W projektowaniu lubię myślenie nieszablonowe, wychodzenie poza standardowe formy, eksperymentowanie z materiałami, przesunięcie semantyczne, traktowanie funkcji à rebours, przymrużenie oka oraz głęboki oddech zamiast napinania się. Spójrzmy na przykład na zabawy z mebli cięciem-gięciem, na bezkompromisowe pomysły Gaetano Pesce, na przezroczysty beton… Piękno designu to nieprzewidywalność, dlatego w ogóle nie martwi mnie to, że ta porcelana jest taka nieposkładana 😉

Ukłony (porcelanowe i powyginane), Dagmara

—

What I like in design is thinking beyond standards, reaching outside the box, experimenting with materials, changing the meaning, switching functions, treating things with humor and giving them a slack. Let’s take, for example, the “flexible” furniture pieces, or objects designed by Gaetano Pesce, or the transparent concrete… The beauty of design lies in being unpredictable and that’s why I’m not worried at all that the porcerlain is so crumpled 😉

Best regards (folded and porcelain), Dagmara