Puro Hotel in Poznań: pure pleasure of pure design

Podkład muzyczny (Background music): Brook Benton – „Hotel Happiness”

Design Detector by FORelements to nowy cykl, w którym będę Wam pokazywać miejsca, gdzie znajdziecie dobry, prawdziwy design (niczym w mieszkaniu Deyana Sudjicia); miejsca gdzie nie ma ani centymetra kwadratowego dla tak zwanych mebli inspirowanych i innych tego rodzaju przedsięwzięć. Chcę szukać miejsc, i niekoniecznie mówię tu o sklepach, do których można się udać, by dowiedzieć się, co to znaczy oryginalny produkt, zakosztować przyjemności w jego użytkowaniu, na przykład popijając kawę, i poczuć ciężar gatunkowy (dosłownie) dajmy na to poczciwych Eamesów z metką Vitry.

Dziś więc zapraszam Was do poznańskiego Puro (jednego z kliku, obok Wrocławia, Krakowa i Gdańska, a niedługo Warszawy), butikowego hotelu, który w sumie wygląda jak wielka ekspozycja mebli ze znakiem oryginalności. Zadbało oto londyńskie studio projektowe Double Decker, odpowiedzialne za spójność wizerunkową wszystkich adresów tej sieci.

—

Design Detector by FORelements is a new series on this blog, where I want to show you places fulfilled with good, genuine design (as in Deyan Sudjic’s London apartment); places where there’s no spare inch for so called “inspired” furniture and other related ideas. I want to look for places and spaces, and not necessarily shops and showrooms, where you can go and get acquainted with original products, taste the luxury of using them for example while drinking coffee and feel the essence of the old familiar Eames chairs but with the Vitra trade mark, nothing else.

Thus, today I’m inviting you to Puro in Poznań (belonging to the chain of: Wrocław, Kraków and Gdańsk, with Warsaw which is to join them soon), i.e. a boutique hotel which, briefly speaking, stands for a huge exposition of design signed and marked as original. All Puro hotels have been designed and curated by the London studio Double Decker.

W moim 2-osobowym pokoju, gdzie miałam przyjemność mieszkać na zaproszenie hotelu, było to, czego najbardziej potrzebuję we wnętrzu – światło, dużo światła! Światło wlewało się do środka przez okno-ścianę, dokładnie naprzeciwko wejścia. Co więcej, światło dzienne ogarniało łazienkę, wydzieloną szklanym kubikiem (spokojnie, część szyby jest matowa, a pragnący prywatności mogą zasunąć zasłonę od strony pokoju).

Od razu też zwróciłam uwagę na dwa jakże znajome krzesła Eamesów. Oczywiście, że sprawdziłam wspomniany wcześniej ciężar gatunkowy (oryginały są dość ciężkie, jest konkret) oraz sygnaturę pod spodem. To była Vitra. Mogłam więc spokojnie usiąść i się rozejrzeć.

—

The double room I got on the invitation from Puro in Poznań had all I needed, namely light, a lot of light. The light was pouring in through a huge glass window opposite the entrance hall. Moreover, the day light could reach the bathroom located behind a glass wall (keep calm, if you’re shy you could use a curtain and the glass was partially frosted).

Immediately, I noticed two evergreens, the Eames chairs. Of course, I checked if they genuine (original ones are quite heavy; it’s the weight of their essence, I guess). They were Vitra. Thus, I sat calmly and safely and looked around the rest of the room.

Zobaczyłam bardzo wygodne łóżka, z fajnym pikowaniem zagłówków (guziczki są kolorowe; kliknijcie w zdjęcia, a zobaczycie dokładnie). Nad łóżkami – lampy Wallace, idealne do nocnego czytania, jak się potem okazało.

Podoba mi się, że obsługa urządzeń w pokoju była high-tech, czyli za pomocą tabletu można było sterować klimatyzacją, światłem, telewizorem, wydać dyspozycje room service, zadzwonić i ogólnie ogarnąć pobyt według potrzeb.

—

What I saw were very comfortable beds, with fine tufted headboards (if you enlarge the pictures, you can see that the buttons are colorful). Over the beds – Wallace lamps, perfect for the night reading, as I could try it later.

I like the hi-tech approach in the hotel, namlely that all room appliances can be controlled with a tablet – the air condition, the lighting, the TV set, room service orders and cacellations, phone calls and the Internet, of course. You just name it.

W łazience – szalenie teraz modne heksagony (lubię) oraz lustro Adnet od Gubi nad zgrabną umywalką Koło. Hmmm, koło nad Kołem… Przypadek? 🙂

Dodatkowe miłe zaskoczenie stanowiły płyny do mycia i kąpieli Azzaro. Klasa. Muszę przyznać, że dziwne to uczucie, gdy spod prysznica da się zobaczyć, co tam się w pokoju dzieje i co grają w telewizji, ale można się przyzwyczaić. Jeśli nie, mamy zasłonę.

Widać stamtąd też to wielkie okno, które po zmroku jest nieinwazyjnie podświetlane, co tworzy niezwykły nastrój w połączeniu z widokiem nocnego miasta za szybą. Dla romantyków.

—

In the bathroom – the widely popular hexagonal tiles (I like) and the Adnet mirror by Gubi, hanging ovet a nicely shaped sink by Koło. „Koło” in Polish means a wheel or a circle, so the question is: is the juxtaposition of the round mirror and the Koło basin a coincidence?  I don’t think so 🙂

A rano, wiadomo, śniadanie. Kawa czy herbata? Dla mnie i jedno, i drugie, i woda, i sok. I wtedy mogę rozgościć się przy stole. W restauracji/barze „Nifty No. 20” koło hotelowego lobby, połączonej z tarasem, mamy przyjemność nie tylko dla ciała, lecz także dla ducha. Częściowy wystrój bowiem stanowi instalacja studentów poznańskiej School of Form, wykonana z potłuczonej porcelany. Oprócz tego design, design, design… Przykład? Fotele Longwave od Diesel Living with Moroso.

„Nifty No. 20” wieczorem zmienia oblicze z lekkiego, pachnącego kawą i grzankami, na cięższe, barowe. Dyskretne oświetlenie rzeźbi to pomieszczenie na nowo, między innymi dzięki lampce Flowerpot VP4 od &tradition.

Taras jest spory, w klimacie fusion, bo mamy tu i piękny duży, przyjaźnie industrialny stół z betonu, i małe kolorowe stoliki, i lekkie meble ogrodowe (np. barwnie plecione „Tropicalia” Patricii Urquioli dla Moroso). Od razu pomyślałam o Mediolanie i trendzie, który tam zauważyłam podczas iSaloni, mianowicie aranżowaniu przestrzeni światłem i cieniem. Chiaroscuro to najlepszy design, i najbardziej dostępny.

Lobby jest jak galeria. Są tu i Carl Hansen & Son (krzesła CH07, czyli Shell Chair), i Ligne Roset, i Arflex (między innymi witające gości koło recepcji żółte fotele Hug High, za nim półkolista kanapa Mangold, a w tle – niebieskie i miękkie fotele Pecorelle). Lampy – moim zdaniem – Vibia.

Jest tu i high-tech, jak w pokojach, ponieważ przy stolikach zainstalowane są ruchome stojaki z tabletami. Całości dopełnia widoczny w głębi kącik do czytania, a tam – magazyny i książki poświęcone ikonom mody oraz prace Olgi Milczyńskiej i Dominika Bułki, czyli znowu School of Form.

Nie chciało mi się stamtąd wyjeżdżać, w ogóle. No, może ewentualnie na jednym z wypożyczanych przez Puro rowerów na pobliskie Stare Miasto, ale nie zdążyłam. Zdążyłam za to napić się kawy (dla każdego gościa hotelowego dostępna w lobby za darmo), siedząc na nieprzyzwoicie wygodnym Pecorelle, i obiecać sobie eksplorację kolejnych takich miejsc. Ave, design!

Ukłony (czysto-czyste), Dagmara

PS: Utworzyłam nowa kategorię, czyli właśnie „Design Detector by FORelements”. Dołączyłam do niej wpisy, które wiążą się z tematem, ale powstały wcześniej od niniejszego cyklu.

—

Best regards (purely pure), Dagmara

Zdjęcia / Pics: FORelements