The best cloth has uneven threads, or the (un)discreet charm of stitches

Podkład muzyczny (Background music): Savage Garden – „Two Beds and a Coffee Machine”

Trendy na ten rok są jasne i wyraźne – ma być swojsko. Dobrze i wygodnie. Czas na głęboki oddech, ucieczkę od codziennego stresu i krwawych doniesień medialnych.

Co to znaczy przyjazny dom?

Sformułowanie „swojskie klimaty” może brzmieć nieco przaśnie, pewnie lepiej brzmi hygge, ale nie szkodzi. Ważne jest, co taki trend ze sobą niesie; na przykład to, żeby sobie odpuścić i przestać się przejmować całym złem tego świata, poluzować krawat i założyć kapcie. Lepiej w zamian stworzyć sobie kokon w stylu dowolnym, otaczając się rzeczami przynoszącymi komfort. I tu – dobra wiadomość: mile widziane są niedoskonałości.

Niedoskonałości, ale tylko pozorne

Mając na myśli odstępstwa od perfekcji, nie mówimy absolutnie o tanich materiałach, słabej jakości i tymczasowych rozwiązaniach (według ekspertów, DIY powoli odchodzi do lamusa). Nie chodzi też o niedokładność wykonania.

Jakość ma być tip-top, ale nie onieśmielać.

Nie wywoływać obaw, że najmniejsze użycie przedmiotu spowoduje jego zniszczenie, a na pewno rysy na nieskazitelnym wizerunku pielęgnowanym za szybą kredensu, z którego serwis obiadowy – oczywiście biały – wyjmowany jest tylko na chrzciny i Wigilię. W tym roku mamy wręcz obowiązek podarować sobie tę obiecywaną od dawna odrobinę luksusu i bez skrupułów korzystać z najlepszych dostępnych przedmiotów / projektów. Wykonanych najlepiej, ale ze śladem działalności ludzkiej ręki, która się do ich powstania przyczyniła.

Powraca bowiem szacunek dla pracy mistrzów w swoim zawodzie; ludzi, którzy mają wiedzę w temacie, rzemieślników-artystów. A rzeczone „niedoskonałości” to elementy dotychczas ukrywane, by nie zakłóciły perfekcyjnej formy pod linijkę i spod tak zwanej sztancy, co oznaczało, że jeśli naczynia, to nieskazitelne, o blasku i gładkości porcelany, jeśli kuchnia, to na wysoki połyski, a jeśli meble, to pokryte idealną tapicerką, ze starannie schowanymi suwakami, łączeniami, szwami. Koniec z tym!

I tu dochodzimy do clou programu.

W moim raporcie o trendach na rok 2017 (link – TUTAJ) zamieściłam, między innymi, opinię ekspertów z amerykańskiego „Elle Decor”, według których absolutnie passé są pomieszczenia gładkie i jednowymiarowe: „Zdaniem magazynu, rok 2017 będzie czasem faktur i tekstur, grubych splotów i szwów, ułożonych warstwowo tkanin, nie zaś powierzchni jak lustro, lśniących i zimnych” (szukajcie na stronie 59 mojego zestawienia).

Dotyczy to także mebli.

Nie byłabym sobą, gdybym nie poszukała konkretnych rozwiązań, wychodząc poza sferę teorii. Bo mówić można wiele, ale najważniejsze są dostępne propozycje. Wybrałam więc przykłady projektów, w których pierwsze skrzypce grają detale, a dokładnie – szwy. Co więcej, postawiłam na kanapy i sofy, bo te najbardziej kojarzą się z wypoczynkiem i ucieczką od codziennego pędu. To „czas relaksu, relaksu, relaksu to czas”, jak śpiewali Andrzej i Eliza. A raczej – Adriana, bo właśnie z kolekcji Adriana Furniture pochodzą niżej pokazane modele.

Specjalnie szukałam odpowiedniej oferty na polskim rynku, by była w zasięgu ręki. Inne marki, które spełniają moje oczekiwania w zakresie tej stylistyki, już bowiem takie dostępne nie są. Wymieńmy choćby Roche Bobois, Ligne Roset czy klasykę-ikonę, czyli kolekcję „Utrecht” Gerrita Rietvelda z 1935 roku. Wszystkie te meble przetestowałam, więc wiem, co mówię.

Fotel „Utrecht” na targach kolekcjonerskich BRAFA w Brukseli / pic: FORelements

Ekspozycja Roche Bobois na targach iSaloni w Mediolanie/ pic: FORelements

Ekspozycja Ligne Roset w Harrods podczas London Design Festival / pic: FORelements

Skoro więc rok 2017 ma być czasem łamania sztywnych konwencji, odważmy się na to, przewrotnie stosując rosyjską wojskową zasadę „ruki po szwam”. Tyle tylko, że w naszym wypadku nie oznacza to postawy zasadniczej z wyprężeniem się na baczność jak struna, a postawę wręcz à rebours, czyli relaksacyjne gładzenie szwów, do tej pory uznawanych właśnie za niedoskonałość.

Tymczasem teraz, w erze hygge, grubych splotów i trzaskających drew w kominku, widoczne szwy nabierają uroku i ocieplają charakter pomieszczenia, by – zgodnie z trendami – było przyjazne i bezpieczne. Co więcej, meblom wykonanym fabrycznie nadają uroku, zdejmują z nich to wrażenie seryjności. Ergo: kanapa ze sklepu staje się wyjątkowa i jedyna w swoim rodzaju. Szwy są właśnie tym pożądanym echem „hand made”.

Szwy, przeszycia, obszycia…

Szew szwowi nierówny, i bardzo dobrze!, ponieważ daje to spore możliwości wyboru. Przyjrzyjmy się więc kolejnym projektom, by się przekonać, że są szwy:

• bardzo widoczne, wręcz dominujące / definiujące całość;

System modułowy „LeNoir” (Linia Contempo)

• widoczne, ale zintegrowane z projektem;

Narożnik „Figaro” (Linia Basic)

• widoczne, ale subtelne, dla miłośników klasycznych rozwiązań;

Narożnik „Piero” (Linia Contempo)

• bardzo dyskretne, dla minimalistów;

Kanapa modułowa „Vibe” (Linia Contempo)

• naturalnie wynikające z rodzaju materiału, jak na tej skórzanej kanapie;

Sofa „Ferrara” (Linia Basic)

• graficzne nowoczesne, czyli bardziej lamówka niż szew, w odważnym kolorze;

Narożnik „Arezzo” (Linia Contempo)

• graficzne, czyli znowu lamówka, ale bardzo klasyczne i eleganckie; najmniej inwazyjne dla osób ceniących konserwatywne rozwiązania.

Sofa „Alamo” (Linia Scandinavian)

Mam nadzieję, że grube szwy na dobre zagoszczą w domach; bardzo lubię ten styl. Bo dom ma być do mieszkania, a podziwianie idealnych jak spod igiełki (nomen omen) ekspozycji zostawmy sobie na czas zwiedzania muzeów i targów. Wystarczy. Głęboki oddech.

Ukłony (ręce wzdłuż szwów), Dagmara

Best regards (stitched up & fine), Dagmara

Zdjęcia / Pics: Adriana Furniture

MORE ON SNAPCHAT: