Dagmara in Wonderland, or 19 Greek Street Gallery in London

Podkład muzyczny (Background music): Belinda Carlisle – „Heaven is a Place on Earth”

Londynu jako miasta inspiracji chyba zachwalać nie muszę. Każda moja tam wizyta przynosi kolejne odkrycia i wrażenia, którymi z przyjemnością się tu z Wami dzielę. London Design Festival wprawdzie rozpocznie się dopiero za kilka miesięcy, ale i tak każdy dzień tutaj jest małą wersją tego wydarzenia. I dziś właśnie taki mini festiwal sobie na FORelements zrobimy, ponieważ przejdziemy się po naprawdę fajnej galerii – 19 Greek Street.

We wnętrzu panuje biel. Białe schody wiodą białymi wąskimi korytarzami na kolejne białe piętra, gdzie – jak w grze komputerowej – zdobywa się kolejne bonusy w postaci mebli i ceramiki, które powodują, że nadzieja pokładana w młodych projektantach nie gaśnie i cieszą, naprawdę cieszą oczy i duszę. W końcu, hasłem przewodnim galerii jest „Rozwój, spójność i dobry gust”.

Ponadto, miałam to szczęście, że zobaczyłam wystawę, na którą nie załapałam się podczas London Design Festival – „Wonderland: A design fairytale”, czyli „Kraina Czarów: Bajka o designie”. Dagmara w Krainie Czarów. Zapomnijcie o białym (sic!) króliku, chodźcie za mną…

—

I guess I don’t have to recommend London as a city of inspirations. Every time I go there I discover more and more interesting things and impressions I later write about here, on FORelements. The London Design Festival begins in few months but each single day in this place is like a small version of this event anyway. Just like today when I’m going to introduce to you a very fine gallery in London, i.e. 19 Greek Street.

The place is whole white inside. White stairs lead you through white narrow corridors to subsequent white floors where – like in a computer game – you collect bonuses in a form of furniture and ceramic pieces; pieces which make you believe in young designers and, moreover, they enjoy your eyes and soul. 

I was so lucky that I saw an exhibition I missed during the London Design Festival – „Wonderland: A design fairytale„. Dagmara in Wondeland. Forget the white (sic!) rabbit, follow me…

 

 

Odwrócone korkowe misy „Unreal” (proj. Studio Noam Dover + Michal Cederbaum, 2012) / A turned cork bowl „Unreal” (by Studio Noam Dover + Michal Cederbaum, 2012)

 

 

Pod oknem: fotel „Wassily Chair” (proj. Henry Wilson, 2012) – australijska wersja klasycznego mebla Marcela Breuera / By the window: the „Wassily Chair” (by Henry Wilson, 2012) – an Australian version of the classic project by Marcel Breuer

Po prawej: piękny okaz fotela vintage zainspirowanego Hiszpanią (proj. Børge Mogensen, 1959) / Right: a beautiful Vintage Spanish Chair (by Børge Mogensen, 1959)

 

 

Środek: meble Niny Tolstrup, ale o nich za chwilę / Center: Furniture pieces by Nina Tolstrup, described below in the text

 

 

 

Boski stolik kawowy z książek zalanych żywicą (proj. Richard Hutten, 2012) / A divine Layers Coffee Table made from books covered in resin (by Richard Hutten, 2012)

 

 

Nowoczesna konfidentka z kolekcji „Things” (proj. Richard Hutten, 2012) / A modern conversation chair form a series „Things” (by Richard Hutten, 2012) 

 

 

 

A tu – coś niesamowitego. Pokój „narysowany” w powietrzu wełną, podwieszoną pod sufit niewidoczną żyłką. Wrażenie jest niepowtarzalne. Te meble istnieją, choć nie istnieją. Paradoks Krainy Czarów.

—

And here – something really amazing. A room „drawn” in the air with wool hanging from the ceiling on unvisible plastic strings. The impression is unique. These furniture pieces exist, however they do not exist. A kind of a paradox straight from Wonderland.

 

 

 

 

„Analogia Project” (Andrea Mancuso & Emilia Serra)

 

 

Tekstylne wazony „Prototype” (proj. Studio Noam Dover + Michal Cederbaum, 2012) / Taylormade vases „Prototype” (by Studio Noam Dover + Michal Cederbaum, 2012)

 

 

Śmieszne naczynia na nóżkach z zastygniętego szkliwa.

—

Funny ceramic pieces on legs made from congealed glaze.

 

Liquefied Forms (by Christina Schou Christensen, 2012)

 

 

Niezwykły system misek Acacia.

—

The unobvious bowl system – „Acacia”.

 

Miski Acacia (proj. Noam Dover & Yoaw Reches, 2013) / Acacia bowl system (by Noam Dover & Yoaw Reches, 2013)

 

 

Ja te meble uwielbiam. Pisałam o nich w poście o młodych projektantach z Izraela. Hilla Shamia zachwyca jeszcze bardziej na żywo. Cudowna symbioza drewna i aluminium.

—

I adore these furniture pieces. I wrote about them in my post about young Israeli designers. Hilla Shamia and her ideas are even more amazing when seen in flesh. A wonderful symbiosis of wood and aluminium.

 

 

Wood castings (by Hilla Shamia, 2013)

Z tyłu: rattanowe siedzisko „Living Space (proj. Karen Chekerdjian) / Behind: a rattan seat „Living Soace” (by Karen Chekerdjian)

 

 

Rodzinne powiązania sztuki i designu w interpretacji duńskiej.

—

A Danish interpretation of a relation between art and design.

Obiekt „Relatives” (proj. Rasmus Bækkel Fex, 2013) / An object „Relatives” (by Rasmus Bækkel Fex, 2013)

 

 

O, tu kolejny przykład mebli inspirowanych słodyczami.

—

Here – another expample of furniture pieces inspired with candies.

 

Stoliki „Cotton Candy” (proj. Rutger de Regt & Marlies van Putten, 2013) / „Cotton Candy” tables (by Rutger de Regt and Marlies van Putten, 2013)

 

 

Lampy „Make & Mold” (proj. Rutger de Regt & Marlies van Putten, 2013) / „Make & Mold” lamps (by Rutger de Regt and Marlies van Putten, 2013) 

 

 

„Re Imagined” to kolekcja Niny Tolstrup dla 19 Greek Street. Dunka dała nowe życie starym biurowym meblom, dzięki czemu zyskały formę i urodę wręcz nastoletnią. I te wspaniałe kształty!

—

„Re Imagined” is a collection by Nina Tolstrup, exclusively for 19 Greek Street gallery. The Danish designer finds old and tossed away pieces and gives them their second life, then they look like pretty teenagers and gain their top beauty. And look at these wonderful forms!

 

 

 

Vintage raz jeszcze – jako klasyczny fotel (ze złotych lat 60tych) oraz szafka ze sponiewieranego drewna. Choć dzieli je pół wieku, naprawdę świetnie razem wyglądają. Fotel trochę mi przypomina ikoniczny Womb Chair Eero Saarinena z roku 1948.

—

Vintage once more – as a classic chair (from the golden 1960s) and as a driftwood cabinet. The time interval between them is fifty years but they look really great together. The chair looks to me a bit like the iconic Womb Chair by Eero Saarinen, designed in 1948.

Fotel vintage (proj. Martin Eisler, lata 60te) / Vintage lounge chair (by Martin Eisler, the 1960s) 

Szafka „Framed” (proj. Vij5 + Breg Hanssen, 2012) / Cabinet „Framed” (by Vij5 + Breg Hanssen, 2012)

 

 

No cóż… Koniec zwiedzania. Za oknem czeka prawdziwy świat…

—

Well, the gallery tour is over. There is the real world waiting behind the window…

 

To była naprawdę udana wizyta. Mili ludzie, piękne projekty, wspaniałe miejsce. Taki właśnie jest Londyn. Co więcej, w zanadrzu chowam dla Was kolejną opowieść, którą stamtąd przywiozłam.

Na razie jednak czekajcie na relację z targów Ambiente we Frankfurcie. Może nie będzie tak romantycznie, ale na pewno ciekawie. A ja Wam o tym opowiem!

Ukłony (londyńsko-frankfurckie), Dagmara

—

It was a great tour, wasn’t it? Nice people, beautiful projects, an awesome place. But this is what London is like. Then, I have something more for you from there but now I’m going to Frankurt to visit the Ambiente fairs. Wait for my coverage. It won’t be so poetic as this post but it will be interesting, I hope. And I will tell you all, I promise!

Best regards (London-Frankfurt), Dagmara

Zdjęcia / Pics: FORelements

MORE ON SNAPCHAT: