Clear water in the Black Forest, or FORelements entertained at Hansgrohe

Podkład muzyczny (Background music): The Who – „Water”

Na początek – mały quiz. Z czym kojarzy się Czarny Las? A może inaczej: co ma wspólnego Czarny Las z kroplami wody?

Maturzystom zapewne kojarzy się to z kroplami, ale potu na czole oraz łzami rzewnymi, ponieważ od razu widzą Jana Kochanowskiego, który – wygodnie siedząc pod liściem lipy w Czarnolesie – zapisuje swą „Pieśń Drugą” o czystości (o czym za chwilę) sumienia człeka prawego:

„Temu wina nie trzeba przylewać,
Ani grać na lutni, ani śpiewać;
Będzie wesół, byś chciał, i o wodzie,
Bo się czuje prawie na swobodzie.”

Z tym, że wina nie trzeba przylewać, raczej bym dyskutowała, jednak motyw wodny jest tu kluczowy, ponieważ niemiecki Schwarzwald (czyli dosłownie „Czarny Las”) jest miejscem, z którego właśnie wróciłam i które z czystością ma wiele wspólnego. Tam bowiem od ponad 100 lat znajduje się siedziba Hansgrohe, znanego producenta wyposażenia łazienek i kuchni.

Schwarzwald w powszechnej świadomości to zegary, pompony oraz serial o tamtejszej klinice (czy jest jeszcze ktoś, kto pamięta doktora Brinkmanna?). Idę jednak o zakład, że pochodzącej stamtąd marce Hansgrohe raczej przypisywany jest rodowód wielkomiejski i ąę-bątą, nie zaś miejsce urodzenia skromne i ukryte w maleńkim Schiltach blisko granicy ze Szwajcarią. A jednak!

Let’s start with a little quiz. What do water drops and a small town in the Black Forest have in common?

First, you will probably see the Chaucer’s wife of Bath shower sing a song by a local band Tears for Fears, „Shout” for example (for who wouldn’t shout in the black forest, right?).

Then, realising that the Black Forest we’re talking about is Schwarzwald (not to be confused with Schwarzenegger), you’ll probably recall wall clocks, pom-poms and the TV series „The Black Forest Clinic” (please, tell me there is someone else who remebers it!). However, although Schwarzwald also stands for Hansgrohe (the huge bathroom and kitchen apppliances producer), I bet the brand is associated more with a big city posh pedigree than with its actual birthplace, namely a teeny-tiny town of Schiltach near the Switzerland border.

Do Schiltach poleciałam w grupie dziesięciu blogerek zaproszonych przez Hansgrohe.

I flew to Schiltach with a group of ten interior bloggers invited by Hansgrohe.

Od lewej: ja i Marta (Lost in Time), za nami Ula (Interiors Design), za Ulą – nieznana pasażerka, a na ostatnim planie – Kasia (Home Glamour Now) / From the left: me and Marta, behind us – Ula, behind Ula – an unknown passenger lady, and in the background – Kasia

W Hansgrohe ujmujące jest to, że od samego początku, czyli od ponad stu lat, znajduje się w rękach jednej rodziny. Zresztą podkreślane jest to na każdym kroku. Ten biały budynek z szarym dachem to dom Hansa Grohe, założyciela marki. Do dziś mieszkają tam właściciele firmy, której siedziba jest tuż obok, a w siedzibie ze ścian spoglądają poprzednie pokolenia właścicieli.

Swoją drogą, udało mi się ująć góry Schwarzwaldu w bardzo malowniczej perspektywie powietrznej, w pięknych odcieniach błękitnych szarości.

What I really like about Hansgrohe is that the business belongs to the same family since the company’s launching over one hundred years ago. Moreover, the history is featured at every turn here. The white building with a grey roof you can see on the picture is the original house of Hans Grohe, the brand’s founder. The present owners also live here, next to the head offices and the main Hansgrohe building where you are watched by attentive eyes of the previous generations.

By the way, if you look closely at the photo, you will see the very picturesque Schwarzwald mountains caught in the aerial perspective, in beautiful shades of grey and blue.

W siedzibie Hansgrohe, oprócz pomieszczeń stricte merytorycznych, jest też całkiem spora ekspozycja, pokazująca rozwój firmy na tle historii świata. Można na przykład zobaczyć pierwszy prysznic marki z roku 1905, miedzianą instalację łazienkową z lat 30-tych oraz dziwne kabiny, które z pewnością niegdyś były krzykiem mody i nowoczesności, lecz teraz już stanowią obiekt raczej muzealny.

The Hansgrohe main building is not only offices, laboratories and a product exposition but also an exhibition showing the brand’s development parallel to the universal history. For example, what you can see there is the first Hansgrohe shower head from 1905, a copper shower fixture from the 1930s or bizarre shower encluosures. I’m sure they were a great rage once but now they are placed in a museum where they definitely belong.

Jest tam też Showerworld, czyli miejsce, gdzie można wypróbować produkty firmy. Tak po prostu wejść pod prysznic. Hansgrohe zapewnia nawet kostiumy kąpielowe i wszystkie niezbędne przybory, żeby wskoczyć pod perlisty strumień płynący na przykład z deszczownic zaprojektowanych przez Philippe’a Starcka, Front lub Nendo dla luksusowej firmy-córki, czyli Axor.

There is the Showerworld also there, or a place where you can test most of the brand’s products. Just like that, you can take a shower or a bath. If you’re not prepared, you will be equipped with a swimming suit and all indispensible things to feel comfortable and encouraged to jump into a water stream pouring out of the appliances designed by Philippe Starck, Front or Nendo for the Hansgrohe’s luxurious branch, Axor.

Główna ekspozycja to wszelkiego rodzaju urządzenia łazienkowe i kuchenne, które można włączyć, wyłączyć, dotknąć, sprawdzić rodzaj strumienia, łatwość obsługi, i tak dalej. To także przykładowe aranżacje całych pomieszczeń. Niektóre rozwiązania uznałam za całkiem pomysłowe, na przykład umywalkę na czymś w rodzaju beczki lub oświetlającą lustro lampę w typie Anglepoise.

The general exhibition showcase all the brand’s appliances for bathroom and kitchen. You can test them in all ways – switch them on and off, check the water stream or if they’re user friendly, etc. It also stands for interior arranging. Some of the solutions seemed quite interesting, including a sink placed on a barrel top, or a bathroom light fixture apparently inspired by the Anglepoise lamp.

Projekty Axor pokazane są w osobnej galerii. To wyjątkowo pięknie zaaranżowana ekspozycja, bo i produkty są piękne, ubrane w kształty przez najlepszych współczesnych projektantów. To Philippe Starck, Antonio Citterio, Jean-Marie Massaud, Patricia Urquiola, bracia Ronan i Erwan Bouroullec. O renomie marki niech świadczy pochodzenie jej nazwy: ax to w języku celtyckim „woda”, zaś or to po łacinie „złoto”.

The Axor projects are showcased in a separate gallery. This is a very beautiful exhibition, for the products are uncommon, designed by the most renowned designers as Philippe Starck, Antonio Citterio, Jean-Marie Massaud, Patricia Urquiola, Ronan and Erwan Bouroullec. The meaning of the name „Axor” is also unique, it derives from the Celtic word „ax” for water and Latin „or” for „gold”.

– Kolekcja „Organic” Philippe’a Starcka;

– The „Organic” collection by Philippe Starck;

– Jean-Marie Massaud;

– Patricia Urquiola;

– Antonio Citterio (KOCHAM to lustro!);

– Antonio Citterio (I LOVE the mirror!);

W siedzibie Hansgrohe organizowane są też wystawy czasowe. My trafiłyśmy na „Dom Przyszłości” bardzo zgodny z trendami, czyli zielony i ekologiczny, zen, organiczny, spokojny, minimalistyczny.

The are temporary exhibitions held there, at Hansgrohe. The one we saw was „The House of the Future” which was very trendy, i.e. green and eco, zen, organic, calm, minimalist.

Po Showerworld, muzeum, dwóch ekspozycjach, seansie w firmowy kinie (obejrzałyśmy film o historii marki) i wystawie, nieco opadłam z sił, ale za to na piękne klasyczne sklejkowe krzesło Eamesów. Stanęłam jednak na nogi dzięki mocnemu i pięknie podanemu espresso. Bo to jeszcze nie koniec wycieczki. Tu nie ma kompromisów. Powstań i walcz!

After visiting Showerworld, the company’s museum, two expositions, a visit in the company’s movie (we watched a film about the brand’s history) and one exhibition I literally fell down but still classy, on the beautiful iconic Eames plywood molded chair. Then I came to life with a shot of a strong and excellently served cup of espresso. There was still a long way to go. No mercy, no shortcuts! Get up, stand up!

Na tyłach budynku znajduje się Laboratorium Strumienia. To właśnie tutaj inżynierowie pracują nad mechanizmami stosowanymi potem w urządzeniach łazienkowych. Ponadto badają siłę i rodzaj strugi, ciśnienie, napowietrzenie, oddziaływanie na użytkownika.

At the back of the building there is the Spray Laboratory. This is the place where engineers work on technical solutions then applied in bathroom devices. Moreover, they examine the water stream, its strenght and power, kind and track, aeration and response to user’s needs.

Zaprezentowano nam też nowy projekt Philippe’a Starcka, czyli odkryty kran ze szkła działający na zasadzie wiru, dzięki czemu woda nie tryska pod sufit, za to łagodnie spływa wylewką.

We were showed a new design by Philippe Starck, namely a glass open-top faucet working according to the vortex rule to prevent water from springing up to the ceiling and to make it gently pour down the half-pipe.

A na koniec – nawet nie wisienka, a wielka wiśnia na torcie, mianowicie przeszliśmy pół Schiltach, by zwiedzić fabrykę Axor. Niestety, nie można było robić zdjęć w hali produkcyjnej, ale za to uwieczniłam ścianę chwały projektantów przy wejściu.

And finally, not even the icing but the giant ice cream on the cake! We went across the town to reach the Axor main office building and to visit the factory. Unfortunatelly, we were not allowed to take pictures in the production hall, however I immortalized the designers’ wall of glory at the entrance.

W sumie nie było czasu, by pochodzić po Schiltach (bo i niewiele tam do chodzenia), ale może choć tych kilka uroczych szczegółów zobrazuje Wam atmosferę tego miasteczka.

We didn’t have time to wander around Schiltach (well, neither time, nor much routes, to be exact) but maybe the few cute details below will give you a flavour of the town.

To na razie tyle. Na dziś. Bo wiecie, to wciąż nie koniec wycieczki…

Ukłony (wodno-górskie), Dagmara

Well, that’s it. For today. You know, the journey still hasn’t ended yet…

Best regards (like water & mountains), Dagmara

Zdjęcia / Pics: FORelements (unless indicated otherwise)

MORE ON SNAPCHAT: